وقتی کسی ادعا می‌کند که من خدمت حضرت می‌رسم یا صدای ایشان را می‌شنوم، غالباً یا دروغ است، یا تصوّر و تخیّل است. ما کسانی را دیدیم که آدم‌های دروغگوئی نبودند، اما خیال می‌کردند و تخیّلات خودشان را به عنوان واقعیّت برای این و آن نقل می‌کردند!
آیت الله خامنهای، دقیقه ۲۶:۲۹ برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در شنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۰ ساعت ۱۱:۵۵ ب.ظ توسط اشرفی
بعضی از چیزهائی که راجع به علائم ظهور هست، قطعی نیست؛ چیزهائی است که در روایات معتبرِ قابل استناد هم نیامده است؛ روایات ضعیف است، نمی‌شود به آنها استناد کرد. آن مواردی هم که قابل استناد هست، اینجور نیست که بشود راحت تطبیق کرد. همیشه عده‌ای این شعرهای شاه نعمت‌اللَّه ولی را بر آدم‌های مختلفی در قرون مختلف تطبیق کردند، که بنده دیدم. گفتند بله، این که گفته من فلانی را، فلان جور می‌بینم، منظور فلان کس است؛ یک شخصی را گفته‌اند. باز در یک زمان دیگر، مثلا صد سال بعد، کس دیگری را پیدا کردند و به او تطبیق کردند! اینها غلط است. وقتی انحراف و غلط به وجود آمد، آن وقت حقیقت، مهجور خواهد شد. لذا از کارِ عوامانه، باید پرهیز کرد و کارِ عالمانه، قوی، متکی به مدرک و سند انجام داد؛ که البته این هم کار هر کسی نیست، باید اهل فن باشد، اهل حدیث باشد، اهل رجال باشد، سند را بشناسد، اهل تفکر فلسفی باشد؛ بداند، حقایقی را بشناسد.
آیت الله خامنهای، دقیقه ۲۳:۳۵ برداشت آزاد [
اینجا]
زنهار ولی
+نوشته شده در شنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۰ ساعت ۱۱:۵۴ ب.ظ توسط اشرفی
در روایت دارد که مردم او را می‌بینند، همچنانی که او مردم را می‌بیند، منتها نمی‌شناسند. در بعضی از روایات به حضرت یوسف تشبیه شده است که برادران او را می‌دیدند، بین آنها بود، در کنار آنها بود، روی فرش آنها راه می‌رفت، ولی نمی‌شناختند.
آیت الله خامنهای، دقیقه ۱۷:۲۵ برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در شنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۰ ساعت ۱۱:۵۳ ب.ظ توسط اشرفی
مسئلۀ مهدویت، جزو اصلی‌ترین معارف الهی است. لذا در همۀ ادیان الهی هم تقریباً تا جایی که ما اطلاع داریم یک چیزی وجود دارد که لبّ و معنای آن همان مهدویت است منتها به شکل‌های تحریف شده و مبهم، بدون اینکه درست روشن باشد چه می‌خواهند بگویند. البته این مسئله برای شیعه روشن است، مصداق واضحی دارد که این مصداق را می‌شناسیم، خصوصیاتی از او را می‌دانیم، پدران او را می‌شناسیم، خانوادۀ او را می‌شناسیم، ولادت او را می‌شناسیم و جزئیات آن را خبر داریم. حتّی روایاتی از غیر طریق شیعه هم وجود دارد که همین معرفی را برای ما روشن می‌کند.
آیت الله خامنهای، دقیقه ۱۲:۵۳ برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در شنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۰ ساعت ۱۱:۵۲ ب.ظ توسط اشرفی
خود آقای قرائتی، یک نمونه‌ی بسیار خوب و درس‌آموزی است.
اولاً کارهائی را که ایشان مباشر آنها شد، دنبال آنها رفت، همه‌اش خلأهائی بود که وجود داشت. این ارزش مضاعفی دارد. هم در نماز، هم در زکات، هم در تفسیر و هم در مهدویت و بقیۀ قضایائی که حالا ایشان دنبال می‌کنند؛ این یک نکته است در کار آقای قرائتی عزیز و محترممان؛ نکتۀ دوم صفا و خلوص ایشان است. خود این صفا موجب شده است که ایشان بتواند کارها را پیش ببرد.
من اینها را عرض کردم نه برای اینکه حالا بخواهیم از یکی تجلیل کنیم یا یکی را بزرگ کنیم. اینها که نه مورد احتیاج و انتظار آقای قرائتی است، نه ما دنبال این چیزها هستیم؛ می‌خواهیم اینجور کار کردن برای ما الگو بشود. حالا همین‌جا از خود آقای قرائتی و همکاران ایشان هم می‌خواهم که این کارهائی که شروع کردند، رها نکنند؛ اینجور نباشد که وقتی برکات، ثمراتی از آن ظاهر شد، خرسند بشویم، خوشحال بشویم، خدا را هم شکر بکنیم، ولی احساس بی‌نیازی و سیری به ما دست بدهد.
آیت الله خامنهای، دقیقه ۰۲:۱۹ برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در شنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۰ ساعت ۶:۵۸ ب.ظ توسط اشرفی
از جناب آقای قرائتی لازم است تشکر کنیم. تشکر که نه؛ چون کار، کار خداست، ان‌شاءاللَّه خداوند باید از ایشان و همکارانشان تشکر کند؛ لکن قدردانی باید کنیم.
آیت الله خامنهای دقیقه ۰۱:۴۶ [
اینجا]
تشکر طلحه و زبیر
+نوشته شده در شنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۰ ساعت ۶:۲۴ ب.ظ توسط اشرفی