+نوشته شده در پنجشنبه ۲ آذر ۱۴۰۲ ساعت ۱۰:۴۸ ق.ظ توسط اشرفی
در روايتی از امام صادق (ع) است كه شيطان گفت: خدايا مرا از سجده به آدم معاف كن؛ در عوض تو را جوری عبادت میكنم كه هيچ ملك مقرب و پيامبر مرسلی عبادت نكرده باشد!
جواب آمد من نيازی به عبادت تو ندارم!
جلوههای ماندگار، خاطرات آیت الله منتظری، صفحه ۶۳، برداشت آزاد [
اینجا]
تفوّق بر اقرانچرا با مردم همنشین نمیشوی؟
+نوشته شده در شنبه ۲ فروردین ۱۳۹۹ ساعت ۱۰:۱۴ ق.ظ توسط اشرفی
من چرا ملک جهان را به جویی نفروشم [
حافظ]
[
شرح]
+نوشته شده در چهارشنبه ۴ دی ۱۳۹۸ ساعت ۷:۲۹ ق.ظ توسط اشرفی
حافظ معتقد بود گناه در جامعه و بلوغ فرد آدمی جایگاهی دارد. میگفت ما محصول دو گناهیم؛ یکی گناه شیطان که بر آدم سجده نکرد و یکی گناه آدم که از شجرۀ ممنوعه خورد. نباید پنداشت که از دست خدا در رفت و اینها گناه کردند. نباید پنداشت خدا میخواست برای ابد آدم را در بهشت نگه دارد. بلکه این بهانه یا تدبیر یا مکر نهانی خدا بود تا آدمیان به روی زمین بیایند و او بتواند بر آنها جلوۀ عاشقانه کند و حسن خود را به آنها بنمایاند.
سروش، سلوک اخلاقی، دقیقه ۴۲:۰۰، برداشت آزاد
+نوشته شده در جمعه ۱۹ شهریور ۱۳۹۵ ساعت ۱۲:۳ ق.ظ توسط اشرفی
اولین ضربهای که شیطان به آدم زد، کشف حجاب بود.
فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا
+نوشته شده در سه شنبه ۳ اردیبهشت ۱۳۹۲ ساعت ۹:۳۱ ب.ظ توسط اشرفی
آدم تا وقتی در بهشت بود و عصیان نکرده بود، آدم نبود، فرشته بود. چون انسان در بهشت عصیان نمیکند. و بعد از خوردن آن میوه از بهشت طرد شد. آن بهشت، بهشت مصرفی بود نه بهشت موعود. طرد شد تا به زمین بیاید و با تلاش زندگی خودش را تکفّل کند و این درست ترجمۀ حرف ساتر به نام Delaissement اصل اگزیستانسیالیسم است. یعنی انسانی که به خود واگذاشته شده است تا خودش را اداره کند بر خلاف حیوان که غریزه ادارهاش میکند.
چهار زندان انسان، دکتر علی شریعتی، صفحه ۱۳، برداشت آزاد
+نوشته شده در سه شنبه ۶ دی ۱۳۹۰ ساعت ۱۱:۹ ق.ظ توسط اشرفی
امام صادق عليه السلام می فرمايد: آدم و حوا در بهشت آخرت نبودند. در يك منطقه خوش آب و هوا در همين خاورميانه بودند، چون در بهشت آخرت هيچ چيزى ممنوع نيست. به دلیل«لامقطوعة و لاممنوعة» و «خالدينَ فیها»خدا محبتى به اين زن و شوهر كرد، ابتداى زندگى اينها را در كوير، بيابان، سنگلاخ، لابه لاى كوههاى خشك و دره هاى عميق قرار نداد.
انصاریان، برداشت آزاد [
اینجا]
باغی در زمین،
[۱۵] بهشتی برزخی در آسمانها
[۱۶] و بهشت موعود
[۱۷]
+نوشته شده در یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۵:۳۷ ب.ظ توسط اشرفی
در کتاب کافی آمده است: اسم اعظم هفتاد و سه حرف دارد. یک حرف آن نزد آصف بن برخیا بود، او به آن حرف تکلم کرد؛ در نتیجه زمین میان او و تخت بلقیس شکافته شد. به عیسی بن مریم دو حرف، به حضرت موسی چهار حرف، به حضرت ابراهیم هشت حرف، به حضرت نوح پانزده حرف، به حضرت آدم بیست و پنج حرف و به حضرت محمد هفتاد و دو حرف اعطا شد. و یک حرف را خداوند به خود اختصاص داده است.
شرح دعای سحر، امام خمینی، صفحه ۷۵، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۴:۳۱ ب.ظ توسط اشرفی