طبیعت ، غریزه ، فطرت
طبیعت در مورد بی‌جان‌ها به كار برده میشود. مثلأ میگوييم طبع آب چنين است. البته در جان‌دارها هم به كار میبريم ولی در آن جنبههايی كه با بی‌جان‌ها اشتراک دارند. غریزه بيشتر در مورد حيوانات به‌كار برده میشود و كم‌تر در مورد انسان به‌كار میرود ولی در مورد جماد و نبات به هيچ‌وجه به‌كار برده نمیشود. غريزه كاری است نيمه آگاهانه؛ يك حالت خيلی مبهمی است. مثلا مورچه گندم را كه جمع میكند متوجه است اگر گندم سالم باشد میرويد و به دردش نمیخورد، لذا گندم را از وسط میشكافد و آن را می ميراند. فطرت را در مورد انسان به كار میبريم. فطرت مانند طبيعت و غريزه، يك امر تكوينی است. يعنی جزء سرشت انسان است. امری است كه از غريزه آگاهانهتر است.
مرتضی مطهری فطرت، صفحه ۲۹، برداشت آزاد
مرتضی مطهری فطرت، صفحه ۲۹، برداشت آزاد
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۵ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۲:۳۹ ب.ظ توسط اشرفی