در دل و جان خانه کردی عاقبت
در دل و جان خانه کردی عاقبت/ هر دو را دیوانه کردی عاقبت
آمدی کاتش در این عالم زنی/ وانگشتی تا نکردی عاقبت
ای ز عشقت عالمی ویران شده/ قصد این ویرانه کردی عاقبت
من تو را مشغول میکردم دلا/ یاد آن افسانه کردی عاقبت
عشق را بی خویش بردی در حرم/ عقل را بیگانه کردی عاقبت
یا رسولَ الله ستون صبر را/ اُستُن حنّانه کردی عاقبت
شمع عالم بود لطف چارهگر/ شمع را پروانه کردی عاقبت
یک سرم این سوست یک سر سوی تو/ دوسرم چون شانه کردی عاقبت
دانهای بیچاره بودم زیر خاک/ دانه را دردانه کردی عاقبت
دانهای را باغ و بستان ساختی/ خاک را کاشانه کردی عاقبت
ای دل مجنون و از مجنون بتر/ مردی و مردانه کردی عاقبت
کاسۀ سر از تو پر از تو تهی/ کاسه را پیمانه کردی عاقبت
جان جانداران سرکش را به علم/ عاشق جانانه کردی عاقبت [اینجا]
حکم مستوری و مستی همه بر عاقبت است
ستون حنّانه
من مناره پر کنم آفاق را
آمدی کاتش در این عالم زنی/ وانگشتی تا نکردی عاقبت
ای ز عشقت عالمی ویران شده/ قصد این ویرانه کردی عاقبت
من تو را مشغول میکردم دلا/ یاد آن افسانه کردی عاقبت
عشق را بی خویش بردی در حرم/ عقل را بیگانه کردی عاقبت
یا رسولَ الله ستون صبر را/ اُستُن حنّانه کردی عاقبت
شمع عالم بود لطف چارهگر/ شمع را پروانه کردی عاقبت
یک سرم این سوست یک سر سوی تو/ دوسرم چون شانه کردی عاقبت
دانهای بیچاره بودم زیر خاک/ دانه را دردانه کردی عاقبت
دانهای را باغ و بستان ساختی/ خاک را کاشانه کردی عاقبت
ای دل مجنون و از مجنون بتر/ مردی و مردانه کردی عاقبت
کاسۀ سر از تو پر از تو تهی/ کاسه را پیمانه کردی عاقبت
جان جانداران سرکش را به علم/ عاشق جانانه کردی عاقبت [اینجا]
حکم مستوری و مستی همه بر عاقبت است
ستون حنّانه
من مناره پر کنم آفاق را
+نوشته شده در جمعه ۳ دی ۱۳۹۵ ساعت ۹:۴۴ ب.ظ توسط اشرفی