خطبه حضرت زینب(س) در کوفه
وقتی نگاه اهل کوفه به اسیران مظلوم افتاد ناله و گریه کردند. امام سجّاد(ع) به آنها رو کرد و فرمود: آیا شما به حال ما نوحه می‌کنید و می‌گریید، پس چه کسی ما را کشت؟
زینب(س) به مردم اشاره کرد که ساکت باشید، نفس‌ها در سینه‌ها حبس شد و زنگوله‌های گردن اسب‌ها و استرها از حرکت ایستاد. و زینب خطبه خواند.
راوی می‌گوید: مردم کوفه را حیران و بهت‌زده دیدم گریه می‌کردند، و از حیرت انگشت خود را با دندان می‌گزیدند.
پیرمردی را گریان دیدم در کنارم ایستاده بود، آنقدر گریست که ریشش خیس شد. در همان حال خطاب به خاندان نبوّت می‌گفت: پدر و مادرم به فدای شما، پیران شما برتر از پیران دیگر، جوانانتان بهتر از جوانان دیگر، زنانتان برتر از زنان دیگر و نسل شما بهتر از نسل‌های دیگر هستند. [اینجا]
شب دوازدهم محرم
زینب(س) به مردم اشاره کرد که ساکت باشید، نفس‌ها در سینه‌ها حبس شد و زنگوله‌های گردن اسب‌ها و استرها از حرکت ایستاد. و زینب خطبه خواند.
راوی می‌گوید: مردم کوفه را حیران و بهت‌زده دیدم گریه می‌کردند، و از حیرت انگشت خود را با دندان می‌گزیدند.
پیرمردی را گریان دیدم در کنارم ایستاده بود، آنقدر گریست که ریشش خیس شد. در همان حال خطاب به خاندان نبوّت می‌گفت: پدر و مادرم به فدای شما، پیران شما برتر از پیران دیگر، جوانانتان بهتر از جوانان دیگر، زنانتان برتر از زنان دیگر و نسل شما بهتر از نسل‌های دیگر هستند. [اینجا]
شب دوازدهم محرم
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۰ دی ۱۳۹۷ ساعت ۱۲:۲۵ ق.ظ توسط اشرفی