آیا حافظ در پنهان گناه می‌کرد؟
عرفان یعنی رازدانی، رازشناسی، رازگشایی و البته رازداری!
تا نگویی سرّ سلطان را به کس/تا نریزی قند را پیش مگس [مولوی]
و چون عارفان اهل راز بودند با موسیقی سر و سرّ ویژه‌ای داشتند. پس از مولوی تقریبا عارفان متشرع اگر نه در علن، لاجرم در خفا به موسیقی گوش می‌دادند. اینکه حافظ می‌گفت:
دیدۀ بدبین بپوشان ای کریم عیب پوش/زین دلیری‌ها که من در کنج خلوت می‌کنم [حافظ]
یکی از دلیری‌های کنج خلوت او لابد همین بود که موسیقی گوش می‌داد. حالا اگر کارهای دیگر هم می‌کرد ما نمی‌دانیم. چون گفت:
پنهان خورید باده که تکفیر می‌کنند...
عیب جوان و سرزنش پیر می‌کنند [حافظ]
خیلی کارها را مجبور بودند که در خفا بکنند
دی حریفی گفت حافظ می‌خورد پنهان شراب/ای عزیز من گناه آن به که پنهانی بود
بنابراین راهش را هم پیدا کرده بودند و می‌دانستند در جامعه‌ای که اُستُر ذَهبَک و ذَهابَک و مَذهبَک چطوری باید رفتار کرد.
سروش، شرح مثنوی، دفتر نخست، جلسه چهارم، دقیقه ۵۸، برداشت آزاد
خلوت علی (ع)
تا نگویی سرّ سلطان را به کس/تا نریزی قند را پیش مگس [مولوی]
و چون عارفان اهل راز بودند با موسیقی سر و سرّ ویژه‌ای داشتند. پس از مولوی تقریبا عارفان متشرع اگر نه در علن، لاجرم در خفا به موسیقی گوش می‌دادند. اینکه حافظ می‌گفت:
دیدۀ بدبین بپوشان ای کریم عیب پوش/زین دلیری‌ها که من در کنج خلوت می‌کنم [حافظ]
یکی از دلیری‌های کنج خلوت او لابد همین بود که موسیقی گوش می‌داد. حالا اگر کارهای دیگر هم می‌کرد ما نمی‌دانیم. چون گفت:
پنهان خورید باده که تکفیر می‌کنند...
عیب جوان و سرزنش پیر می‌کنند [حافظ]
خیلی کارها را مجبور بودند که در خفا بکنند
دی حریفی گفت حافظ می‌خورد پنهان شراب/ای عزیز من گناه آن به که پنهانی بود
بنابراین راهش را هم پیدا کرده بودند و می‌دانستند در جامعه‌ای که اُستُر ذَهبَک و ذَهابَک و مَذهبَک چطوری باید رفتار کرد.
سروش، شرح مثنوی، دفتر نخست، جلسه چهارم، دقیقه ۵۸، برداشت آزاد
خلوت علی (ع)
+نوشته شده در پنجشنبه ۱۱ بهمن ۱۳۹۷ ساعت ۲:۵۸ ق.ظ توسط اشرفی