بهشت آنجاست که آزاری نباشد
شعر معروف نیمه عامیانه‌ای در میان ما هست که می‌گوییم:
بهشت آنجاست که آزاری نباشد/کسی را با کسی کاری نباشد
آن چه بهشتی است که در جایی باشیم که فقط آزاری در آنجا نیست، کسی با کسی کار ندارد، هر کسی تنها برای خودش زندگی می‌کند! این، خوشی و سعادتی برای بشر نیست. بهشت آنجاست که افرادی با یکدیگر باشند و به یکدیگر انس داشته باشند، به تعبیر قرآن: عَلی سُرُرٍ مُتَقابِلینَ ...
مرتضی مطهری، پانزده گفتار، صفحه ۱۰۱، برداشت آزاد [اینجا]
بهشت آنجاست که آزاری نباشد/کسی را با کسی کاری نباشد
آن چه بهشتی است که در جایی باشیم که فقط آزاری در آنجا نیست، کسی با کسی کار ندارد، هر کسی تنها برای خودش زندگی می‌کند! این، خوشی و سعادتی برای بشر نیست. بهشت آنجاست که افرادی با یکدیگر باشند و به یکدیگر انس داشته باشند، به تعبیر قرآن: عَلی سُرُرٍ مُتَقابِلینَ ...
مرتضی مطهری، پانزده گفتار، صفحه ۱۰۱، برداشت آزاد [اینجا]
+نوشته شده در دوشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۸ ساعت ۱۱:۳۹ ق.ظ توسط اشرفی