ذوعین و ذوعینین
عارف، ذوعین است؛ یعنی فقط خدا را می‌بیند اما پیامبران و امامان ذوعینین هستند؛ یعنی به مخلوق هم توجه دارند. وقتی ما فانی فی‌الله شدیم اگر به طرف مخلوق توجه کنیم از خدا غافل میشویم و آن مرتبۀ فنای فی‌الله را از دست میدهیم. عارف هم روی همین حساب است که نمی‌تواند به مخلوق خدا توجه کند، پس عارف فقط میتواند خود را فانی فی‌الله کند، ولی نمی‌تواند هیچ‌گونه توجّهی به بندگان خدا داشته باشد؛ رسول خدا (ص) و اولیاء او هستند که دارای هر دو جنبه میباشند.
جلوه‌های ماندگار، خاطرات آیت الله منتظری، صفحه ۱۳۵، برداشت آزاد [اینجا]
جز او کسی نیست
بدیدم عابدی در کوهساری
جلوه‌های ماندگار، خاطرات آیت الله منتظری، صفحه ۱۳۵، برداشت آزاد [اینجا]
جز او کسی نیست
بدیدم عابدی در کوهساری
+نوشته شده در دوشنبه ۱۹ اسفند ۱۳۹۸ ساعت ۵:۱۴ ق.ظ توسط اشرفی