جمشيد در نخستین روز فروردین
در شاهنامه جمشید فرزند تهمورث و شاهي فرهمند است كه سرانجام در پي خودبيني فره ايزدي را از دست مي دهد و به دست ضحّاك كشته مي شود. پادشاهي جمشيد در شاهنامه هفت صد سال است. جمشيد با خردمندي به همه ي هنر ها دست يافت. .. خود را در جهان يگانه يافت ... در انديشه ي پرواز افتاد ... فرمان داد تا تختي گران بها برايش ساختند . و گوهر بسيار بر آن نشاند و ديوان كه بنده ي او بودند تخت را از زمين برداشتند و بر آسمان بر فراشتند. جمشيد در آن چون خورشيد تابناك نشسته بود و اين همه به فر ايزدي مي كرد. جهانيان از شكوه و توانايي او خيره ماندند، گرد آمدند و بر بخت و شكوه او آفرين خواندند. بر او گوهر افشاندند و آن روز را كه نخستين روز از فروردين بود، نوروز خواندند ... از آن پس جمشيد به خودكامگي گراييد فره ایزدی از او رخت بر بست و كار پادشاهي به نابساماني رسيد و ضحّاكيان به ايران زمين تاختند ... پس جمشيد از ايران گريخت و تا صد سال كسي از او با خبر نبود تا گماشتگان ضحّاك او را در درياي چين يافتند و به پيش ضحّاك بردند و او جمشيد را با ارّه به دو نيم كرد.
+نوشته شده در جمعه ۲۶ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۳:۵۷ ب.ظ توسط اشرفی