نکات

راه شکوفایی اندیشه و انگیزه

انسان با یک اندیشه‌ای به‌سر می‌برد که آن را عقل نظر به عهده می‌گیرد و با یک انگیزه‌ای کار می‌کند که آن را عقل عمل به عهده دارد. و اگر انسان یک شخص کاملی بود و موحّد بود بارگاه منیعِ این دو عقل، به یکجا برمی‌گردد. اول این دو عقل متّحد می‌شوند کم‌کم واحد خواهند شد به طوری که علم، همان قدرت می‌شود.
انبیاء (علیهم السّلام) آمدند تا اندیشه‌های علمی و انگیزه‌های عملی بشر را شکوفا کنند. تا ملت خوب بفهمد و خوب عمل کند.
این کار گاهی با حکمت انجام می‌شود: ادعُ إِلىٰ سَبيلِ رَبِّكَ بِالحِكمَةِ
گاهی با موعظۀ حسنه صورت می‌گیرد: وَ المَوعِظَةِ الحَسَنَةِ
گاهی هم با جدال احسن شکل می‌گیرد: وَ جادِلهُم بِالَّتي هِيَ أَحسَنُ
ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ... (نحل ۱۲۵)
اگر هیچ‌کدام از راه‌های سه‌گانه ثمربخش نبود قیام و اقدامی می‌طلبد که در آن يَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ حَقٍّ داریم، وَ كَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ داریم، سرانجام کسی که وارث همۀ انبیاست، حسین بن علی را داریم که دید هیچ راهی برای فهماندن مردم و مصمّم شدن مردم نیست مگر خون دادن! ملّتی که با استدلال و کتاب و کتیبه و سخن و سخرانی عالم نمی‌شود جز خون چیزی او را عاقل نخواهد کرد.
آیت الله جوادی آملی، محرم ۱۴۴۱-۱۳۹۸، جلسه اول، دقیقه ۰۲:۴۷، برداشت آزاد [اینجا]
تعریف اندیشه و انگیزه
+نوشته شده در چهارشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۹ ساعت ۲:۱۶ ق.ظ توسط اشرفی