ملکه در اصطلاح فلسفه
مثل بینایی و کوری نسبت به یک موضوع است.
اگر موجودی که شأنیّت اتّصاف به بینایی را دارد صفت بینایی را داشته باشد می‌گویند آن موجود، ملکۀ بینایی را دارد. اگر شأنیّت اتّصاف به بینایی را داشته باشد امّا بینا نباشد می‌گویند ملکۀ بینایی را ندارد و کور است که کوری همان عدم ملکۀ بینایی است.
بدایة الحکمة، علامه طباطبایی، صفحه ۱۰۶، برداشت آزاد [اینجا]
و یستبشرون بالّذین لم یلحقوا بهم
اگر موجودی که شأنیّت اتّصاف به بینایی را دارد صفت بینایی را داشته باشد می‌گویند آن موجود، ملکۀ بینایی را دارد. اگر شأنیّت اتّصاف به بینایی را داشته باشد امّا بینا نباشد می‌گویند ملکۀ بینایی را ندارد و کور است که کوری همان عدم ملکۀ بینایی است.
بدایة الحکمة، علامه طباطبایی، صفحه ۱۰۶، برداشت آزاد [اینجا]
و یستبشرون بالّذین لم یلحقوا بهم
+نوشته شده در یکشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۹ ساعت ۱۲:۵۸ ب.ظ توسط اشرفی