زینب قبل از عاشورا و بعد از عاشورا
زینب(س) در شب عاشورا آنقدر گریه می‌کند که بر روی دامن حسین(ع) بی‌هوش می‌شود و امام او را آرام می‌کند اما وقتی در ایام عاشورا حسین(ع) را با آن روحیه قوی و نیرومند می‌بیند، زینب دیگری می‌شود. امام زین العابدین(ع) فرمود: ما دوازده نفر بودیم که ما را به یک زنجیر بسته بودند. یک سر زنجیر به بازوی من و سر دیگر آن به بازوی عمه‌ام زینب بود. می‌گویند: تاریخ ورود اسرا به شام دوم ماه صفر بود. بنابراین بیست و دو روز از اسارت و رنج زینب(س) گذشته بود. با این حال زینب چنان موجی در مجلس یزید به پا کرد که مجبور شد در همان شام روش خود را عوض کند. محترمانه اسراء را به مدینه بفرستد، بعد تبری کند و بگوید خدا لعنت کند ابن زیاد را! من چنان دستوری نداده بودم، او از پیش خود این کار را کرد.
مرتضی مطهری، حماسه حسینی، جلد اول، صفحه ۱۷۶، برداشت آزاد [اینجا]
استغنای امام حسین هنگام حرکت از مکه
استغنای امام حسین در شب عاشورا
شجاعت سرباز از نادر بود
مرتضی مطهری، حماسه حسینی، جلد اول، صفحه ۱۷۶، برداشت آزاد [اینجا]
استغنای امام حسین هنگام حرکت از مکه
استغنای امام حسین در شب عاشورا
شجاعت سرباز از نادر بود
+نوشته شده در سه شنبه ۴ خرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۲:۲۴ ق.ظ توسط اشرفی