سلام اول نماز
در زندگی معمولی و شلوغ و در هم و بر هم، که هزارها نفر هستند، اگر آن سه نفر بیایند زیاد مهم نیست، اما برای کسی که هیچ رابطه‌ای ندارد و در تنهایی مطلق قرار دارد، درست مثل موشکی که رها کرده‌اند و این موشک از جاذبه زمین خارج شده اما هنوز به جاذبه ماه یا خورشید نرسیده است. اکنون با اولین سلام، مخاطب سلام احضار می‌شود. السلام علیک ایها النبی؛ سلول از حضور نبی پر می‌شود. نبی کیست؟ نبی منشأ ایدئولوژی من است، او که سرچشمۀ همۀ عقاید و افکار و اعتقاداتی است که من داشته‌ام و به خاطر همان عقاید به این سرنوشت افتاده‌ام و در این سلول مانده‌ام و این شرایط را پذیرفته‌ام و به این وضع افتاده‌ام. همۀ آن بدبختی‌ها که بر سرم آمده، همین نبی آورده است. اکنون ببینید که با همین ضرب اول، چقدر تنهایی شکسته و رانده می‌شود. پس سلام اول یک رابطه اعتقادی است. السلام علیک ایها النبی و رحمة الله و برکاته...
دکترعلی شریعتی، خودسازی انقلابی، صفحه ۲۷۲، برداشت آزاد [اینجا]
دکترعلی شریعتی، خودسازی انقلابی، صفحه ۲۷۲، برداشت آزاد [اینجا]
+نوشته شده در چهارشنبه ۵ خرداد ۱۴۰۰ ساعت ۹:۱۵ ق.ظ توسط اشرفی