چرا قضاوت های دیگران تو را مضطرب می کند؟
بانوی بزرگوار من! چرا قضاوت‌های دیگران تو را آن‌قدر مضطرب می‌کند؟ این دیگران چه کسانی هستند؟ تو از دشنام کسانی می‌ترسی که نان از قِبل تهدید و باج‌خواهی و هرزه‌دهانی خویش می‌خورند. دلت می‌خواهد که حتّی مخالفان راه و نگاه و اندیشه و آرمانِ ما نیز، ما را خالصانه بستایند. این ممکن نیست، نیست، نیست، عزیز من! هر کس که کاری می‌کند، در معرض خشم کسانی است که کاری نمی‌کنند. هر کس که چیزی را می‌سازد حتّی لانه‌ی فرو ریخته‌ی یک جفت قمری را، و هر کس که چیزی را تغییر می‌دهد فقط به قدر جابجا کردن یک گلدان، باید در انتظار سنگ‌باران همه‌ی کسانی باشد که عاشق توقّف‌اند و ایستایی و سکون!
نادر ابراهیمی، چهل نامه کوتاه به همسرم، صفحه ۱۰، برداشت آزاد
نادر ابراهیمی، چهل نامه کوتاه به همسرم، صفحه ۱۰، برداشت آزاد
+نوشته شده در جمعه ۲۶ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۷:۱۸ ب.ظ توسط اشرفی