در خاک بیلقان برسیدم به عابدی
در خاک بیلَقان برسیدم به عابدی/گفتم مرا به تربیت از جهل پاک کن
گفتا برو چو خاک تحمّل کن ای فقیه/یا هر چه خوانده‌ای همه در زیر خاک کن [سعدی]
مثل خاکی که رویش پا می‌گذارند تحمل کن! تعدیلی که سعدی در اینجا دارد فوق العاده است. وقتی می‌گویند تحمل جفای خلق باید کرد، منظور تحمل جفای زیردستان است. آنان‌که ناتوان فکری یا بدنی یا مستضعف‌اند. والا اگر ظالم و زبردست را تحمل کنید آنگاه ستمکاری بوَد بر گوسپندان!
سروش، شرح بوستان سعدی، جلسه پنجم، ساعت ۰۱:۰۴، برداشت آزاد
بگفتیم در باب احسان بسی
تحمّل جفای زیردست
گفتا برو چو خاک تحمّل کن ای فقیه/یا هر چه خوانده‌ای همه در زیر خاک کن [سعدی]
مثل خاکی که رویش پا می‌گذارند تحمل کن! تعدیلی که سعدی در اینجا دارد فوق العاده است. وقتی می‌گویند تحمل جفای خلق باید کرد، منظور تحمل جفای زیردستان است. آنان‌که ناتوان فکری یا بدنی یا مستضعف‌اند. والا اگر ظالم و زبردست را تحمل کنید آنگاه ستمکاری بوَد بر گوسپندان!
سروش، شرح بوستان سعدی، جلسه پنجم، ساعت ۰۱:۰۴، برداشت آزاد
بگفتیم در باب احسان بسی
تحمّل جفای زیردست
+نوشته شده در دوشنبه ۲۰ دی ۱۴۰۰ ساعت ۵:۵۱ ق.ظ توسط اشرفی