بهایم به روی اندر افتاده خوار
تو همچون الف بر قدمها سوار [سعدی]
گذشتگان ظاهراً این را نکته‌ای یافته بودند که حیوانات وقتی غذا می‌خورند سر در غذا می‌کنند ولی آدمی غذا را پیش می‌آورد و در دهان می‌گذارد.
بهایم به روی اندر افتاده خوار/ تو همچون الف بر قدمها سوار
نگون کرده ایشان سر از بهر خور[اماله]/ تو آری به عزت خورش پیش سر [سعدی]
سروش، شرح بوستان سعدی، جلسه شانزدهم، دقیقه ۴۶:۴۸، برداشت آزاد [اینجا]
قاعده اماله
فما لبث أن جاء بعجل حنیذ
بهایم خموشند و گویا بشر
گذشتگان ظاهراً این را نکته‌ای یافته بودند که حیوانات وقتی غذا می‌خورند سر در غذا می‌کنند ولی آدمی غذا را پیش می‌آورد و در دهان می‌گذارد.
بهایم به روی اندر افتاده خوار/ تو همچون الف بر قدمها سوار
نگون کرده ایشان سر از بهر خور[اماله]/ تو آری به عزت خورش پیش سر [سعدی]
سروش، شرح بوستان سعدی، جلسه شانزدهم، دقیقه ۴۶:۴۸، برداشت آزاد [اینجا]
قاعده اماله
فما لبث أن جاء بعجل حنیذ
بهایم خموشند و گویا بشر
+نوشته شده در دوشنبه ۴ بهمن ۱۴۰۰ ساعت ۵:۱۳ ق.ظ توسط اشرفی