معناى قضا و قدر و اختيار
در تعبيرات دينى اسلام چيزى داريم به نام تقدير و چيزى داريم به نام قضا كه اين‌ها مكمل يكديگرند و روى هم قضا و قدر گفته مى‌شود. قدر يا تقدير به معناى اندازه‌گيرى و تعيين اندازه است؛ يعنى قوانين عالم را مشخص كردن، و علت‌ها و معلول‌ها و رابطه آن‌ها را فهميدن است. كسى كه از بالاى بلندى خودش را زمين مى‌اندازد، تقدير او، مردن است. كسى كه به سمت قله الوند حركت می‌کند، تقدير او رسيدن به قله الوند است. اما قضا چیست؟ وقتی شما عاملی را انتخاب کردید که به نتیجه‌ای می‌رسد، تقديرى كه دنبالۀ اين انتخاب است، مى‌شود قضا؛ که به معنای حكم و حتم و قطعیت است. چيزى كه مى‌تواند هر تقديرى را به قضا تبديل كند، اراده شما است. تقدير، ترسيم شده است؛ اما اين تقدير درباره شما حتميت ندارد؛ اين شما هستيد كه با اراده و همت و اقدام خود به آن تقدير حتميت مى‌دهيد.
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۶۷، برداشت آزاد [اینجا]
گر سعیدی از مناره اوفتید
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۶۷، برداشت آزاد [اینجا]
گر سعیدی از مناره اوفتید
+نوشته شده در چهارشنبه ۳ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۳۱ ق.ظ توسط اشرفی