بیعت عبدالله بن عمر با عبدالملک مروان
در زمان خلافت عبدالملک بن مروان، حجاج بن یوسف وارد مدینه شد. عبدالله بن عمر شبانه نزد حجاج رفت تا به وسیله او با عبدالملک بیعت نماید. گفت رسول خدا فرمود هر کس بمیرد و پیشوایی نداشته باشد به مرگ مردان جاهلی مرده است. حجاج برای تحقیر ابن عمر پای خود را از فراش بیرون کرد و گفت: برای بیعت دست خود را بر روی پایم بگذار!
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه،جلد ۱۳، صفحه ۲۴۲، برداشت آزاد [اینجا]
علت این رفتار حجاج آن بود که او این عمل عبدالله (بیعت پنهان شبانه) را برای آن تلقی کرد که خواسته مردم او را نبینند. بلاذری بیعت عبدالله عمر را با عبدالملک بن مروان به خاطر ترس از جانش دانسته است.
امان نامه شمر برای خواهر زادگان
جرعۀ پیر خرابات بر آن رند حرام
که به پیش دگری دست تمنا ببرد [وحشی]
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه،جلد ۱۳، صفحه ۲۴۲، برداشت آزاد [اینجا]
علت این رفتار حجاج آن بود که او این عمل عبدالله (بیعت پنهان شبانه) را برای آن تلقی کرد که خواسته مردم او را نبینند. بلاذری بیعت عبدالله عمر را با عبدالملک بن مروان به خاطر ترس از جانش دانسته است.
امان نامه شمر برای خواهر زادگان
جرعۀ پیر خرابات بر آن رند حرام
که به پیش دگری دست تمنا ببرد [وحشی]
+نوشته شده در جمعه ۲ دی ۱۴۰۱ ساعت ۴:۵۹ ق.ظ توسط اشرفی