جوانی شهید آوینی
من از یک راه طی شده با شما حرف میزنم. سالهای سال در یکی از دانشکدههای هنری درس خواندهام، به شبهای شعر و گالِریهای نقاشی رفتهام. موسیقی کلاسیک گوش دادهام. ساعتها از وقتم را به مباحثات بیهوده درباره چیزهایی که نمیدانستم گذراندهام. ریش پروفسوری و سبیل نیچهای گذاشتهام اما خوشبختانه پذیرفتم که تظاهر به دانایی هرگز جایگزین دانایی نمیشود. باید در جستوجوی حقیقت بود. [اینجا]
+نوشته شده در پنجشنبه ۵ مرداد ۱۴۰۲ ساعت ۱۲:۲۹ ب.ظ توسط اشرفی