آتش گرفتن زغال نمور
جناب خواجه نصیر طوسی مثالی می زند؛ می‌فرماید: زغالی که رطوبت دارد و خیس است، وقتی کنار آتش قرار می گیرد یکباره آتش نمی‌گیرد؛ اما کمال همنشین در آن اثر می‌کند، رطوبت آن گرفته می‌شود، حرارت در آن نفوذ می‌کند و آتش می‌گیرد. حالا این زغالِ سیاهِ نمور، می‌گوید من آتشم!
آتشم من گر تو را شک است و ظن
چگونه باید بود؟
آتشم من گر تو را شک است و ظن
چگونه باید بود؟
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۲ ساعت ۲:۹ ق.ظ توسط اشرفی