آسایشگاه اردوگاه تکریت
پنج متر عرض و هجده متر طول داشت. کف آسایشگاه سیمان بود. پنجتا پنجره و دهتا مهتابی داشت. شب تا صبح مهتابیها روشن بود. ما روی همین پتوی سبز میخوابیدم. [اینجا]
+نوشته شده در دوشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۱:۵۱ ب.ظ توسط اشرفی