ما انزلنا علیک القرآن لتشقی
کلمۀ شَقاوت ضد سعادت است. راغب در مفردات میگوید گاهی شقاوت به معنای رنج و تعَب میآید. هر شقاوتی تعَب است اما هر تعَبی شقاوت نیست. [۱] [۲]
قبل از وجوب فرائض یومیه، پیغمبر تمام شب را نماز میخواند. گاهی از شدت خستگى روی پنجۀ پا میایستاد، گاهی روی یک پا میایستاد. آنقدر که پاهای مبارکش ورم کرد. خداوند فرمود: پیغمبرم! ما قرآن نازل نکردیم تا خودت را به رنج و تعَب بیندازی!
مَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَىٰ (طه ۲)
قبل از وجوب فرائض یومیه، پیغمبر تمام شب را نماز میخواند. گاهی از شدت خستگى روی پنجۀ پا میایستاد، گاهی روی یک پا میایستاد. آنقدر که پاهای مبارکش ورم کرد. خداوند فرمود: پیغمبرم! ما قرآن نازل نکردیم تا خودت را به رنج و تعَب بیندازی!
مَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَىٰ (طه ۲)
برچسبها: پادکست
+نوشته شده در جمعه ۹ آبان ۱۴۰۴ ساعت ۵:۴۴ ب.ظ توسط اشرفی
|