ذو عين و ذو عينين
زمانی که مقام عبودیت کامل نشود فانی فی‌الله نیست و تا هنگامی که فانی فی‌الله نباشد معراج و رسالت نیست. اگر کسی فانی فی‌الله شود، ذو عین واحدة میشود و به ماسوی‌الله توجهی ندارد،اما کسی که بر اثر عبودیت ذو عینین میشود. در عین حالی که فانی فی‌الله است، از ناحیه حق هم مبعوث به مقام رسالت و امامت شده و باید به خلق خدا هم توجه کند؛ با این که از خدا غافل نمی‌شود به بندگان خدا هم توجه دارد، آنها را ارتقاء رتبه و مقام میدهد، رذایل روحی آنها را پاک میکند و آنها را به درجه و کمال میرساند. روی همین حساب است که عارف نمی‌تواند به مخلوق خدا توجه کند، فقط میتواند خود را فانی فی‌الله کند. فقط رسول خدا و اولیاء او هستند که دارای هر دو جنبه میباشند.
جلوه های ماندگار، از مرحوم منتظری، صفحه ۱۳۵ برداشت آزاد [اینجا]
نصیحت به سیدالشهدا
جلوه های ماندگار، از مرحوم منتظری، صفحه ۱۳۵ برداشت آزاد [اینجا]
نصیحت به سیدالشهدا
+نوشته شده در یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۱۱:۳۴ ق.ظ توسط اشرفی