وجود انسان بر ماهیتش مقدم است
ساتر می گوید: همۀ موجودات ماهیتشان مقدم بر وجودشان است، بر خلاف انسان که وجودش مقدم بر ماهیتش است. بدین معنی که وقتی یک نجار صندلی را معرفی می کند، از ماهیت صندلی صحبت می کند اما هنوز وجود پیدا نکرده است. بعد که آن را می سازد به آن ماهیتی که وجود ندارد وجود می دهد. اما برای انسان بر عکس این است. اول وجودش پیدا شده، بعد ماهیتش معلوم می شود. بسته به این است که خودش چگونه خودش را بسازد. یعنی ماهیتش را بعد از وجود، خودش می سازد.
چهار زندان انسان، دکتر علی شریعتی، صفحه22 برداشت آزاد
چهار زندان انسان، دکتر علی شریعتی، صفحه22 برداشت آزاد
+نوشته شده در شنبه ۱۰ دی ۱۳۹۰ ساعت ۱۰:۵۰ ب.ظ توسط اشرفی