زندان جامعه
می گوید آنچه که مرا می سازد محیط اجتماعی حاکم بر من است. پس وقتی من خوب یا بد می شوم این محیط اجتماعی است که خوبی و بدی را در من به وجود می آورد. بنابراین من انسان نیستم چون قدرت انتخاب ندارم. راه برون رفت از این زندان هم همین است که افراد با مطالعه بر نظام های حاکم بر جامعه و مقایسۀ آن ها با یکدیگر خود را از این جبر جامعه نجات می دهند.
چهار زندان انسان، دکتر علی شریعتی، صفحه29 برداشت آزاد
چهار زندان انسان، دکتر علی شریعتی، صفحه29 برداشت آزاد
+نوشته شده در چهارشنبه ۱۴ دی ۱۳۹۰ ساعت ۱۰:۵۲ ب.ظ توسط اشرفی