و یطعمون الطعام علی حبه
وَ يُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا (انسان ۸)
ضمير «حبه» به الله بر می‌گردد، نه به طعام. اين‌ها جزء مقربانند كه فوق ابرارند. اين‌ها به خود علاقه ندارند، چه رسد به نان و گندم. و اگر كلمه‌ی الله قبلاً ذکر نشد، چون روشن بود و بين‌الرشد است. گاهی ضمير در اول آيه قرار می‌گيرد و به خدا برمی‌گردد، آن ضمير ضمير شأن نيست. خدا غايب نيست تا كسی بگويد كه قبلاً نامی از او برده نشد. [اینجا]
من: عبارت «این‌ها جزء مقربانند که فوق ابرارند» ظاهراً اشاره دارد به «لن تنالوالبرّ حتی تنفقوا مما تحبون
ضمير «حبه» به الله بر می‌گردد، نه به طعام. اين‌ها جزء مقربانند كه فوق ابرارند. اين‌ها به خود علاقه ندارند، چه رسد به نان و گندم. و اگر كلمه‌ی الله قبلاً ذکر نشد، چون روشن بود و بين‌الرشد است. گاهی ضمير در اول آيه قرار می‌گيرد و به خدا برمی‌گردد، آن ضمير ضمير شأن نيست. خدا غايب نيست تا كسی بگويد كه قبلاً نامی از او برده نشد. [اینجا]
من: عبارت «این‌ها جزء مقربانند که فوق ابرارند» ظاهراً اشاره دارد به «لن تنالوالبرّ حتی تنفقوا مما تحبون
+نوشته شده در پنجشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۱ ساعت ۱۱:۵ ق.ظ توسط اشرفی