+نوشته شده در چهارشنبه ۳۱ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۰ ب.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در سه شنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۰ ب.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در دوشنبه ۲۹ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۵:۵۷ ب.ظ توسط اشرفی
یک مریدی اندر آمد پیش پیر/پیر اندر گریه بود و در نفیر
شیخ را چون دید گریان آن مرید/گشت گریان آب از چشمش دوید...
چون بسی بگریست خدمت کرد و رفت/ از پی‌اش آمد مرید خاص تفت
گفت ای گریان چو ابر بی‌خبر/ بر وفاق گریهٔ شیخ نظر
الله الله الله ای وافی مرید/ گر چه در تقلید هستی مستفید
تا نگویی دیدم آن شه می‌گریست/ من چو او بگریستم که آن منکریست
گریهٔ پر جهل و پر تقلید و ظن/ نیست هم‌چون گریهٔ آن مؤتمن [
مولوی]
+نوشته شده در دوشنبه ۲۹ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۹:۵۹ ق.ظ توسط اشرفی
مسجد جمکران مسجدی است در حاشیه شهر قم و در فاصله حدود ۸ کیلومتری حرم حضرت معصومه (س) که بنا به نقل محدث نوری به حضرت مهدی(عج)، منسوب است و به سبب نزدیکی به روستای جمکران، به این نام شهرت یافته است.
در محوطه بیرونی مسجد، و در پشت ساختمان مسجد مقام، چاهی وجود دارد که به چاه عریضه معروف است. برخی از شیعیان با اعتقاد به تقدس این چاه، عریضه و نامه‌های خود به امام زمان را در آن می‌اندازند. به گفته برخی از پژوهشگران، برای چاه سندی یافت نشده و هیچ یک از مراجع تقلید برای آن قداستی قائل نیستند. آیت‌الله خامنهای و آیت‌الله مکارم شیرازی با انداختن نامه به داخل چاه مذکور مخالفت کرده‌اند. [
اینجا]
+نوشته شده در دوشنبه ۲۹ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۹:۴۹ ق.ظ توسط اشرفی
محی الدین عربی شاگردی به نام صدرالدین قونوی دارد که بعد از محی‌الدین، بزرگترین عارف شمرده می‌شود. صدرالدین قونوی که اهل قونیه در ترکیه است، پسر زن محی‌الدین بود، یعنی محی‌الدین هم استاد و هم شوهر مادرش بود. مولوی معاصر صدرالدین قونوی است. صدرالدین در مسجدی امام جماعت بود و مولوی به او اقتدا می‌کرد. افکار محی‌الدین توسط صدرالدین قونوی به مولوی انتقال پیدا کرد.
مرتضی مطهری، انسان کامل، صفحه ۲۰، برداشت آزاد [
اینجا]
نماز صدرالدین قونوی
+نوشته شده در دوشنبه ۲۹ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱:۳۱ ق.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۶:۵۵ ق.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در شنبه ۲۷ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۰ ب.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در جمعه ۲۶ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۱۷ ق.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۵ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۰ ب.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در چهارشنبه ۲۴ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۵۹ ب.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در سه شنبه ۲۳ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۵۹ ب.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در دوشنبه ۲۲ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۵۹ ب.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در یکشنبه ۲۱ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۵۹ ب.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در شنبه ۲۰ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۵۹ ب.ظ توسط اشرفی
مردی به مسجد رفت تا نماز بخواند. وقت شب صدایی شنید و خیال کرد کسی وارد مسجد شده است. با خود گفت: خوب است عبادتی کنم که او را خوش آید. وقتی صبح شد دید سگی در مسجد خوابیده است. [
عطار]
به یادگار کسی دامن نسیم صبا
+نوشته شده در جمعه ۱۹ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۸:۰ ب.ظ توسط اشرفی
اینکه در نهج البلاغه آمده است
وَ لَقَدْ قَرَنَ اللهُ بِهِ... خداوند فرشته‌ای را در کودکی موکَّل پیامبر کرده بود تا او را هدایت کند، راهنمایی کند، او را از گزندها مصون بدارد و از کارهای ناروایی که کودکان و نوجوانان می‌کردند بازدارد، این به معنای یک هدایت باطنی الهی بود؛ نوعی الهام غریزی ناخودآگاه بود؛ نه اینکه حضرت می‌دانست و در کنار خود فرشته‌ای را می‌دید.
سروش، ماه رمضان و قرآن، دقیقه ۹، برداشت آزاد
فرشتگان از کودکی همراه پیامبر بودند
+نوشته شده در جمعه ۱۹ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۷:۱۹ ب.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در جمعه ۱۹ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۴:۸ ب.ظ توسط اشرفی
منبری یا مدّاح - من نمی‌دانم - سر منبر خطاب به امیرالمؤمنین می‌کند و می‌گوید آقا هرچه داری از امام حسین داری! شما فکرش را بکنید؛ این چه حرفی است؟ این چه مُهمل‌‌گویی است؟ کسی این‌‌جور دربارۀ امیرالمؤمنین حرف بزند؟ امام حسین هرچه دارد از امیرالمؤمنین دارد، امام حسین هرچه دارد از پیغمبر دارد؛ چرا نمی‌فهمند این معانی و این مسائل را؟ آن‌‌وقت ادّعا هم دارند، هرچه هم به دهنشان بیاید می‌گویند.
بیانات رهبر انقلاب،برداشت آزاد [
اینجا] [
اینجا]
+نوشته شده در جمعه ۱۹ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱:۳ ب.ظ توسط اشرفی
نزول دفعی قرآن در شب قدر صورت گرفت و نزول تدریحی آن در مدت بیست و سه سال انجام شد. بنابراین منافاتی ندارید که بگوییم پیامبر اکرم در غیر ماه رمضان مبعوث شد.
مرتضی مطهری، آشنایی با قرآن، جلد ۱۴، صفحه ۷۳، برداشت آزاد [
اینجا]
تاریخ بعثت پیامبر اکرم
+نوشته شده در جمعه ۱۹ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۲:۵۷ ب.ظ توسط اشرفی
شب قدر شب تقدیر است؛
فیها یفْرَقُ کلُّ اَمْرٍ حَکیمٍ البته اگر قدر را به معنای ارزش هم بدانیم باز به اعتبار تقدیر است که چون مقدرات یک سال انسان تعیین می‌شود باارزش است.
مرتضی مطهری، آشنایی با قرآن، جلد ۱۴، صفحه ۷۷، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در جمعه ۱۹ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۲:۴۹ ب.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در دوشنبه ۱۵ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۰ ب.ظ توسط اشرفی
مرحوم حاج میرزا جواد آقای ملکی رضوان الله تعالی علیه می‌فرمایند ذی‌القعده که ماه نشستن از جنگ با دشمنان خدا است، به طریق اولی بایستی ماهی باشد که انسان مراقب باشد مبادا دچار محاربۀ با خدای متعال بشود. و این عمل معروف یکشنبۀ ذی‌القعده را ایشان در
المراقبات ذکر می‌کنند. فرصتی است برای ما، برای مردم که ان‌شاءالله از برکات این ماه که آغاز سه ماه متوالی حرام است بهره ببریم.
ماه ذی‌القعده، ماه حضرت ثامن‌الحجج سلام‌الله‌علیه هم هست که ولی‌نعمت همه، بخصوص ما ایرانی‌ها هستند. [
اینجا] [
صدا]
گر مراقب باشی و هوشیار تو
+نوشته شده در دوشنبه ۱۵ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۰:۱۷ ق.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در شنبه ۱۳ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۸:۳۰ ق.ظ توسط اشرفی
نهضت اسلام در آغاز گرفتار تبليغات ضد اسلامى يهود شد. بیش از سیصد سال پیش نوبت به استعمارگران رسید و در ادامۀ آن جنگ‌های صلیبی واقع شد. اينها تبليغ كردند كه اسلام دين جامعى نيست؛ فقط احكام و اخلاق است اما راجع به زندگى و اداره جامعه چيزى ندارد. مبلغينى هم در حوزه‌هاى روحانيت درست كردند. براى اين كه كمى معلوم شود فرق ميان اسلام و آن‌چه به عنوان اسلام معرفى مى‌شود تا چه حد است، شما را توجه مى‌دهم به تفاوتى كه ميان قرآن و كتب حديث، با رساله‌هاى عمليه هست؛ قرآن و كتاب‌هاى حديث، كه منابع احكام و دستورات اسلام است، با رساله‌هاى عمليه، كه توسط مجتهدين عصر و مراجع نوشته مى‌شود، از لحاظ جامعيت و اثرى كه در زندگانى اجتماعى مى‌تواند داشته باشد، بكلى تفاوت دارد. نسبت اجتماعيات قرآن با آيات عبادى آن، از نسبت صد به يك هم بيشتر است! از يك دوره كتاب حديث كه حدود پنجاه كتاب (باب) است و همه احكام اسلام را در بر دارد، سه چهار كتاب مربوط به عبادات و وظايف انسان نسبت به پروردگار است، مقدارى از احكام هم مربوط به اخلاقيات است؛ بقيه همه مربوط به اجتماعيات، اقتصاديات، حقوق، و سياست و تدبير جامعه است.
ولایت فقیه، امام خمینی، صفحه ۹، برداشت آزاد [
اینجا]
تلک الایام نداولها بین الناسآیا احکام دینی مشکوک است؟بس که ببستند بر او برگ و ساز
+نوشته شده در شنبه ۱۳ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۲:۱۳ ق.ظ توسط اشرفی
دوران حکومت عمر بن عبدالعزیز همزمان با دوران امامت امام باقر علیه‌السلام بود. برخی محققان موضع امام باقر علیه‌السلام در مقابل عمر بن عبدالعزیز را ناصحانه ارزیابی می‌کنند. امام باقر از روی خیرخواهی او را نصیحت می‌کرد و از عاقبت ظلم و ستم می‌ترساند و این نصیحت‌ها را متناسب با روحیۀ عمر بن عبدالعزیز می‌دانست که می‌خواست عدالت‌‌پیشه باشد. در روایات آمده که امام باقر علیه‌السلام او را نجیب بنی‌امیه خطاب کرده است. با این وجود معتقد بود که او پس از مرگش در آسمان‌ها لعن خواهد شد؛ چون بر جایگاهی نشسته است که حق امامان است. [
اینجا]
اجتهاد طلحه و زبیرعمر بن عبدالعزیز در بارۀ علی(ع)دعوت امام حسین علیه السلام از زهیر
+نوشته شده در پنجشنبه ۱۱ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۲:۱۹ ق.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در چهارشنبه ۱۰ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۹:۵۶ ب.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در چهارشنبه ۱۰ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۲:۲۴ ب.ظ توسط اشرفی
ثم ان ما دل على وقوع ولادته الشريفة في بيت الله (الكعبة) و ان كان غير معتبر سنداً لكنها مشهورة أو مسلمة عند الشيعة
مَشرَعة بحار الأنوار، شیخ محمد آصف محسنی، جلد ۲، صفحه ۸۴، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در سه شنبه ۹ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۱۳ ق.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در دوشنبه ۸ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۴:۲۶ ب.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در یکشنبه ۷ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۹:۵ ب.ظ توسط اشرفی
إنِّي رأيتُ أنَّه لا يكتُبُ إنسانٌ كتابًا في يومِه؛ إلاَّ قالَ في غَدِهِ: لو غُيِّرَ هذا لكان أحسنَ، و لو زِيدَ كذا لكان يُستَحسَنُ، و لو قُدِّمَ هذا لكان أفضلَ، و لو تُرِكَ هذا لكان أجملَ. هذا مِنْ أعظَمِ العِبَرِ، و هو دليلٌ علَى استيلاءِ النَّقصِ علَى جُملةِ البَشَرِ [
قاضی فاضل] [
عماد اصفهانی]
پیغمبر هرگز ای کاش نگفتمعناى ولايت مطلقه فقيه
+نوشته شده در یکشنبه ۷ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۳:۴۲ ب.ظ توسط اشرفی
فرهنگ يك ملّت، ذهنيّات و انديشه‌ها و ايمان‌ها و باورها و سنّت‌ها و آداب و ذخيره‌هاى فكرى و ذهنى است. بخش عمده فرهنگ، برخاسته از عقايد و اخلاقيّات يك فرد است. رفتارهاى جامعه هم كه جزو فرهنگ يك ملّت است، برخاسته از عقايد است. در واقع عقايد يا اخلاقيّات، رفتارهاى انسان را به وجود مى‌آورند. فرض كنيم ملّتى همراه با ايمان و عقيده‌اى كه دارد، اخلاقيّاتی مثل عزم و اراده، غرور ملّى، احساس توانايى، احساس قدرت، انضباط، نشاط و همكارى را هم دارا باشد، خواهيم ديد كه چقدر در رسيدن به اهداف و آرمان‌هايش به او كمك خواهد كرد.
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۱۳، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در یکشنبه ۷ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۹:۲۰ ق.ظ توسط اشرفی
فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِى فِى قَلْبِهِ مَرَضٌ
برخورد زن با مرد نبايد خاضعانه باشد.
مسائل طبيعى و غريزى بين زن و مرد جاى خودش را دارد و اشكالى هم ندارد. لكن خضوع زن در مقابل مرد همين چيزى است كه امروز در غرب وجود دارد. اين روشى كه امروز زن را در رفت و آمدها جلو مى‌اندازند كه خانم جلوتر از آقا مى‌رود اين ظاهر قضيه است، اما باطن قضيه درست عكس اين است.
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۹۴، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در شنبه ۶ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۲:۳۹ ب.ظ توسط اشرفی
اگر واقعاً بناى تحرك و كار اجتماعى و كار سياسى و كار فكرى باشد، لباس رسمى زن مى‌تواند چادر باشد. چادر بهترين نوع حجاب است. البته مى‌توان محجبه بود و چادر هم نداشت؛ منتها همين‌جا هم بايستى آن مرز را پيدا كرد. بعضى‌ها از چادر فرار مى‌كنند، به خاطر اين كه هجوم تبليغاتى غرب دامنگيرشان نشود؛ منتها از چادر كه فرار مى‌كنند، به آن حجاب واقعى بدون چادر هم رو نمى‌آورند؛ چون آن را هم غرب مورد تهاجم قرار مى‌دهد!
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۹۲، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در شنبه ۶ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۲:۳۲ ب.ظ توسط اشرفی
خانم‌هاى مسلمان، سراغ اين مصرف‌گرايى كه غرب مثل خوره به‌جان كشورهاى درحال توسعه انداخته، نروند. شأنِ زن مسلمان بالاتر از اين حرف‌هاست كه اسير زر و زيور و جواهر آلات و از اين قبيل شود. اينها حرام نیست؛ اما در دورانى كه بسيارى از مردم جامعۀ ما محتاج كمك هستند، كسانى بروند پول بدهند طلا بخرند، زينت‌آلات بخرند، وسائل زندگى رنگارنگ بخرند و در انواع و اقسام روش‌ها و منش‌هاى زندگى، اسراف كنند. اسراف، الگوى زن مسلمان نيست.
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۹۱، برداشت آزاد [
اینجا]
زن هیچ و پوچ
+نوشته شده در شنبه ۶ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۶:۱۵ ق.ظ توسط اشرفی
در داستان‌ها، رمان‌ها، نقّاشى‌ها و در انواع كارهاى هنرى نگاه كنيد، ببينيد با چه ديدى به زن نگريسته مى‌شود؟ آيا جنبه‌هاى مثبت و ارزش‌هاى والای زن مورد توجّه قرار مى‌گيرد؟ آيا آن عواطف رقيق، آن خوى مادرى، آن روحيۀ نگهدارى و تربيت فرزند مورد توجّه است؟
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۹۰، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در شنبه ۶ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۶:۱ ق.ظ توسط اشرفی
در اوايل قرن نوزدهم كه سرمايه‌داران غربى كارخانه‌هاى بزرگ را اختراع كرده بودند و احتياج به نيروى كار ارزان و بى‌توقّع و كم‌دردسر داشتند، زمزمۀ آزادى زن را بلند كردند؛ براى اين كه زن را از داخل خانواده‌ها به درون كارخانه‌ها بكشانند؛ به عنوان يك كارگزار ارزان از او استفاده‌كنند، جيب‌هاى خودشان را پركنند و زن را از كرامت و منزلت خود بيندازند.
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۸۹، برداشت آزاد [
اینجا]
زن به بهانه استقلال تنها ماند
+نوشته شده در شنبه ۶ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۵:۴ ق.ظ توسط اشرفی
اشرافيگرى براى يك كشور آفت است؛ اشرافيگرى مسئولان، آفت مضاعف است؛ چون اَشراف عالم از مال خودشان اشرافيگرى مى‌كنند؛ اما اگر مسئولان اشرافيگرى كنند، از مال مردم خرج مى‌كنند؛ مال خودشان كه نيست.
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۸۸، برداشت آزاد [
اینجا]
عتاب یارهدایای والی ازد
+نوشته شده در شنبه ۶ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۴:۴۲ ق.ظ توسط اشرفی
در اسلام مجازات‌هايى مثل حد و قصاص و امثال اينها، براى جلوگيرى از خشونت است. آن كسى كه آدم‌كشى و دزدى در سرشت اوست، براى اين كه جلوى او را بگيرند، حد و قصاص و مجازاتى معين كرده‌اند. دراين‌باره هيچ بحثى نيست؛ اما بنده با يكى دانستن معناى خشونت و مجازات اسلامى مخالفم.
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۸۶، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در شنبه ۶ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱:۱۵ ق.ظ توسط اشرفی
رهبرى باید قوانين را اجرا كند و به آن‌ها احترام بگذارد؛ منتها قانون بشرى طوری است که در مواردى اگر مسئولان امور بخواهند قانونى را عمل كنند، دچار مضیقه و مشكل مى‌شوند. مجلس هم اين‌طور نيست كه امروز شما چيزى را ببريد و فردا تصويب كنند و به شما جواب دهند. در اینجا رهبرى مرجع است. اين معناى ولايت مطلقه است؛ والّا رهبر، رئيس جمهور، وزرا و نمايندگان، همه، در مقابل قانون بايد تسليم باشند.
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۸۱، برداشت آزاد [
اینجا]
دلیل نقص بشرحکم ثانویه در انتخاب ولی فقیهتصور ولایت فقیه موجب تصدیق است
+نوشته شده در پنجشنبه ۴ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۶:۲۴ ق.ظ توسط اشرفی
بعد از وفات پيامبر به مسجد می‌آید و آن خطبه عجيب را می‌خواند. ماها كه اهل سخنرانى و حرف زدن ارتجالى هستيم، مى‌فهميم چه‌قدر اين سخنان عظيم است. يك دختر هجده، بيست ساله و حداكثر بيست و چهار ساله، با آن مصيبت‌ها و سختى‌ها به مسجد مى‌آيد، در مقابل انبوه جمعيت، باحجاب سخنرانى مى‌كند كه آن سخنرانى، كلمه و كلمه‌اش در تاريخ مى‌ماند. هرحرفى در تاریخ نمى‌ماند. اين قدر حرف‌ها زده شده، سخنرانى شده، مطلب گفته شده، شعر گفته شده؛ اما نماند و كسى به آن‌ها اعتنا نکرد.
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۷۴، برداشت آزاد [
اینجا]
مناقب محمد بن شهرآشوب
+نوشته شده در پنجشنبه ۴ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۶:۲۰ ق.ظ توسط اشرفی
شوهرداری فقط این نیست که خانم غذا درست کند و اتاق را مرتب کند تا آقا از اداره یا بازار بیاید. شما ببينيد شوهردارى فاطمه زهرا چگونه بود. حدود نه سال از ده سالی که پیامبر در مدينه بودند، حضرت زهرا و اميرالمؤمنين زن و شوهر بودند. در اين نه سال، حدود شصت جنگ كوچك و بزرگ اتفاق افتاد که در اغلب آن‌ها اميرالمؤمنين شرکت داشت. از لحاظ زندگی هم حقیقتا زندگی فقیرانۀ محض داشتند. و یطعمون العام علی حبه...؛ حالا چقدر روحیۀ قوی می‌خواهد تا یک زن بتواند شوهر را تجهیز کند،
دل او را از گرفتاری‌های زندگی خالی کند و بچه‌ها را تربیت کند. ممکن است بگوييد امام حسن و امام حسين، امام بودند و طينت امامت داشتند؛ زينب كه امام نبود. فاطمه زهرا او را در همين مدت نه سال تربيت كرد. آيا اينها نمى‌تواند براى يك خانم الگو باشد؟
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۷۲، برداشت آزاد [
اینجا]
سوابق پیامبر اسلامکار مادر تربیت فرزند استهمه دنیا فرع شما هستند
+نوشته شده در پنجشنبه ۴ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۵:۵۵ ق.ظ توسط اشرفی
در شعب ابی‌طالب همه سختى‌ها به دوش پيامبر فشار مى‌آورد. در همين اثنا، جناب ابى‌طالب كه پشتيبان پيامبر و اميد او بود، و خديجه كبرى كه او هم بزرگ‌ترين كمك روحى براى پيامبر بود، در ظرف يك هفته از دنيا رفتند؛ حادثه يعنى پيامبر تنهاى تنها شد. حضرت زهرا عليها السلام در سنين شش، هفت سالگى بودند كه قضيه شعب ابى‌طالب پيش آمد. البته در محيط عربى و گرم، دختران زودتر رشد جسمى و روحى مى‌كنند؛ مثلًا به اندازه رشد يك دختر ده، دوازده ساله حالاى ما رشد می‌کنند. من نمى‌دانم شما هيچ وقت رئيس يك مجموعه كارى بوده‌ايد تا بدانيد معناى مسئوليت يك مجموعه چيست. در چنين شرايطى، انسان واقعاً بيچاره مى‌شود. در اين شرايط، نقش فاطمه زهرا را ببينيد. فاطمه زهرا مثل يك مادر، مثل يك مشاور، مثل يك پرستار براى پيامبر بوده است. آنجا بود كه پیامبر فرمود: فاطمه ام ابيها؛ مادر پدرش است. این احساس مسئولیت نسبت به پیرامون خود نمی‌تواند برای یک جوان الگو باشد؟
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۷۱، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در پنجشنبه ۴ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۲:۴۱ ق.ظ توسط اشرفی
شعب به معنای درّه و شکاف کوه است. دعوت علنی پيامبر که شروع شد، به تدريج مردم مكه به حضرت مى‌گرويدند؛ بزرگان طاغوت، مثل ابولهب و ابوجهل و ديگران ديدند هيچ چاره‌اى ندارند، جز اين كه پيامبر و همه اطرافیانش را از مکه اخراج كنند. همين كار را هم كردند. تعداد زيادى از اينها را كه ابى‌طالب هم جزو بزرگان بود با بچه و بزرگ و كوچك، همه را از مكه بيرون كردند. اينها از مكه بيرون رفتند؛ اما كجا بروند؟ تصادفاً جناب ابى طالب، در چند كيلومترى مكه، در شكاف كوهى ملكى داشت؛ اسمش شعب ابى‌طالب بود. گفتند به آنجا برويم.
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۷۰، برداشت آزاد [
اینجا]
ایمان ابوطالب
+نوشته شده در چهارشنبه ۳ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۲:۴۱ ب.ظ توسط اشرفی
الگو را نبايد براى ما معرفى كنند و بگويند كه اين الگوى شما است. اين الگوى قراردادى و تحميلى، الگوى جالبى نمى‌شود. الگو را بايد خودمان پيدا كنيم؛ يعنى در افق ديدمان نگاه كنيم و ببينيم از اين همه چهره‌اى كه در جلوى چشممان مى‌آيد، كدام را بيشتر مى‌پسنديم؛ طبعاً اين الگوى ما مى‌شود. اگر شما خانمى هستید كه در دورۀ پيشرفت علمى و صنعتى و تكنولوژى و دنياى بزرگ و تمدن مادى و اين همه پديده‌هاى جديد زندگى مى‌كنيد، از الگوى خودتان در مثلًا هزار و چهار صد سال پيش توقع داريد كه در كدام بخش، مشابه وضع كنونى شما را داشته باشد، تا از آن بهره بگيريد. آیا مى‌خواهيد ببينيد چگونه دانشگاه مى‌رفت؟ يا در مسائل سياست جهانى چگونه فكر مى‌كرد؟
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۶۹، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در چهارشنبه ۳ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۲:۴۰ ب.ظ توسط اشرفی
در تعبيرات دينى اسلام چيزى داريم به نام تقدير و چيزى داريم به نام قضا كه اينها مكمل يكديگرند و روى هم قضا و قدر گفته مى‌شود. قدر يا تقدير به معناى اندازه‌گيرى و تعيين اندازه است؛ يعنى قوانين عالم را مشخص كردن، و علت‌ها و معلول‌ها و رابطه آن‌ها را فهميدن است. كسى كه از بالاى بلندى خودش را زمين مى‌اندازد، تقدير او، مردن است. كسى كه به سمت قله الوند حركت می‌کند، تقدير او رسيدن به قله الوند است. اما قضا چیست؟ وقتی شما عاملی را انتخاب کردید که به نتیجه‌ای می‌رسد، تقديرى كه دنبالۀ اين انتخاب است، مى‌شود قضا؛ که به معنای حكم و حتم و قطعیت است. چيزى كه مى‌تواند هر تقديرى را به قضا تبديل كند، اراده شما است. تقدير، ترسيم شده است؛ اما اين تقدير درباره شما حتميت ندارد؛ اين شما هستيد كه با اراده و همت و اقدام خود به آن تقدير حتميت مى‌دهيد.
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۶۷، برداشت آزاد [
اینجا]
گر سعیدی از مناره اوفتید
+نوشته شده در چهارشنبه ۳ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۳۱ ق.ظ توسط اشرفی
امام حسين در دعاى عرفه مى‌فرمايد: پروردگارا، اگر تو از من راضى باشى، من به هيچ چيز ديگر اهميت نمى‌دهم، به هيچ مشكلى از مشكلات زندگى اهميت نمى‌دهم. فان رضيت عنّى فلا ابالى عن سواك؛ بعد مى‌فرمايد: و لكن عافتيك اوسع لى؛ اما اگر عافيتت را نصيب من بكنى، و سختى‌ها و بلاها و دشوارى‌ها را براى من پيش نياورى، براى من بهتر است!
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۶۶، برداشت آزاد [
اینجا]
عافیت طلبی گریز از چالش نیستبنده را با اختیار چه کار؟
+نوشته شده در چهارشنبه ۳ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۶:۱۰ ق.ظ توسط اشرفی
شما مى‌توانيد با توجه و دعا، زمينه تقديرات خودتان را فراهم كنيد. البته اين به معناى آن نيست كه تلاش در ايجاد سرنوشت، نقش ندارد؛ تلاش، علت است. هيچ معلولى بدون علت، امكان ندارد، منتها جور آوردن علت‌ها، به نوبه خود باز متكى به علت ديگرى است. دعا علت‌ها را جور مى‌كند. شما به خدا عرض مى‌كنيد: يا مسبّب الاسباب؛ اى كسى كه سبب‌ها و علت‌ها را تسبيب مى‌كنى، سببيت به آن‌ها مى‌دهى، آن‌ها را رديف مى‌كنى تا اين كار انجام بگيرد. به قول مرحوم علامه طباطبايى (رضوان‌اللَّه عليه)، دعا هم يكى از علل و اسباب است.
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۶۴، برداشت آزاد [
اینجا]
لذّت دعاچرا دعا کنم؟اهمیّت دعای مأثوره
+نوشته شده در سه شنبه ۲ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۲:۵۱ ب.ظ توسط اشرفی
معناى تقوا اين است كه انسان در هر كار، از تصميم و عمل خود مراقبت كند. يك وقت انسان، مستانه و بى‌هشانه بدون توجه به اين كه دارد چه كار مى‌كند، حركت و اقدام مى‌كند، يا تصميم مى‌گيرد، يا انجام مى‌دهد، يا ترك مى‌كند؛ يك وقت همه اين كارها را با توجه به اين كه دارد چه كار مى‌كند، انجام مى‌دهد؛ اين دومى تقواست. وقتى در ميان خارستانى عبور مى‌كنيد، جورى قدم برمى داريد؟ این تقواست.
در تعبير اميرالمؤمنين، خطا در مقابل تقوا گذاشته شده است- خطايا- خطا رفتن انديشه، خطا رفتن زبان، دست، پا، دل و خطا رفتن تصميم و عمل، مثل اسب سركشی كه راهوار نيست.
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۵۷، برداشت آزاد [
اینجا]
مگر می‌رفت استاد مهینه
+نوشته شده در سه شنبه ۲ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۴۶ ق.ظ توسط اشرفی
مى‌گويد در زمان صفويه، چون دين، منشيگرى، اديبى و دبيرى، در كنار دستگاه‌هاى حكومتى قرار گرفت- يعنى مثلًا ميرداماد رفت كنار شاه عباس نشست- لذا در دوران صفويه، فرهنگ و ادب و فلسفه و هنر تنزل كرد! اين اشتباه است. مثل دوره صفويه، دوره‌اى در طول ادبيات نيست. مرحوم آل احمد اهل شعر نبوده؛ به نظر من، از روى بى‌اطلاعى اظهارنظر كرده است.
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۵۲، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در سه شنبه ۲ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۴۰ ق.ظ توسط اشرفی
اصرار روی اینکه امسال سال آخر جنگ است و سال پیروزی است صحیح نیست، اگر خدای ناکرده موفق نشدیم، در سال آینده به مردم چه خواهیم گفت؟ [
اینجا]
قطعنامه شورای امنیت، در سال ۱۳۶۶ صادر شد و در سال ۱۳۶۷ پذیرفته شد. مرحوم منتظری در سال ۱۳۶۸ استعفا داد و عزل شد. چگونه از اسرار جنگ بی‌اطلاع بود؟
+نوشته شده در سه شنبه ۲ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۳:۵۵ ق.ظ توسط اشرفی
بعد از جنگ تحمیلی کسانی تلاش می‌کنند تا روشنفكرى ايران را به همان حالت بيمارى قبل از انقلاب برگردانند. اينها چه كسانى هستند؟ البته مى‌شود حدس زد؛ كسانى که لم يؤمنوا بالله طرفة عين! آن چند سالى هم كه جريانات روشنفكرى حقیقی در ايران وجود داشت، به گوشه‌اى رفتند، يا به خارج از كشور سفر كردند. اینها مى‌خواهند روال را به عقب برگردانند؛ نبايد روشنفكران مسلمان ما اين را اجازه بدهند. اين كه مى‌گويم نبايد اجازه بدهند، مقصودم اين نيست كه حالا بلند شوند دعوا كنند؛ نخير، ميدان روشنفكرى، ميدان مشت و امثال اينها نيست. ابزارهايش، ابزارهاى فرهنگى است.
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۴۹، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در دوشنبه ۱ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۵۶ ب.ظ توسط اشرفی
بعد از پیروزی انقلاب دو قشر روشنفکر پديد آمد؛ یکی عناصری که قبل از انقلاب وجود داشتند اما انقلاب ماهیت آن‌ها را عوض کرد. یکی هم عناصری که خود انقلاب به‌وجود آورد. بعد از گذشت تقريباً صد سال از آغاز تحرك روشنفكرى در ايران، روشنفكرى بومى شد. اينها براى اولين بار در اين كشور مثل يك ايرانى فكر كردند، مثل يك مسلمان حرف زدند، محصول روشنفكرى و هنرى و ادبى توليد كردند.
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۴۷، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در دوشنبه ۱ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۱:۵۳ ب.ظ توسط اشرفی
بدترين كارى كه ممكن بود يك مجموعه روشنفكرى در ايران بكند، كارهايى بود كه روشنفكران ما در دوره پانزده ساله نهضت اسلامى انجام دادند. بكل كنار رفتند! مردم هم مطلقاً از آن‌ها بريدند. البته تعداد معدودى از جمله خود مرحوم آل احمد وسط ميدان بودند.
نکته‌های ناب، بیانات آیت‌الله خامنهای، جلد ۴، صفحه ۴۵، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در دوشنبه ۱ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۹:۵۰ ب.ظ توسط اشرفی